Η ιστορία του καρπουζιού και των σαράντα Παλαιστίνιων κρατουμένων

Greek Language
 

Ameer Makhoul του Αμίρ Μαχούλ أمير مخول אמיר מח'ול

Translated by  Anna Coccali Άννα Κόκκαλη

Το ακόλουθο άρθρο γράφτηκε μετά την ομιλία του ισραηλινού πρωθυπουργού στο ισραηλινό Προεδρικό Συνέδριο στις 23 Ιουνίου 2011. Κατά τη διάρκεια της ομιλίας του, ο Νετανιάχου ανακοίνωσε ότι το Ισραήλ θα επέβαλε μια σειρά μέτρων για να καταστούν αυστηρότεροι οι όροι κράτησης των Παλαιστινίων πολιτικών κρατουμένων, δηλώνοντας ότι «το πάρτι τελείωσε».

Την Παρασκευή, 24 Ιουνίου στις 12:46 μμ., η διοίκηση των φυλακών μας έφερε , στους κρατούμενους, ένα καρπούζι. Ήταν το πρώτο μας καρπούζι το 2011. Σύμφωνα με τον κανονισμό των φυλακών αντιστοιχούν σε κάθε κρατούμενο 180 γραμμάρια φρούτων ημερησίως. Είναι ένα από τα βασικά μας δικαιώματα. Αλλά πριν από λίγες μέρες, επειδή προφανώς δεν υπήρχε διαθεσιμότητα φρούτων, μας έδωσαν από   ένα κρεμμύδι, ως εναλλακτική λύση ή αντάλλαγμα.

Όλοι συμμετέχουμε στο ‘’καρπούζι πάρτι’’. Κάθε τμήμα που έχει 120 κρατούμενους ,παίρνει τρία καρπούζια. Οι φυλακισμένοι κρατούνται σε χωριστά και απομονωμένα τμήματα και επιλέγονται ανάλογα με την προέλευσή τους: Αυτοί που έρχονται από την Ιερουσαλήμ, την Παλαιστίνη του 1948 και το Συριακό Γκολάν  αποτελούν το πρώτο τμήμα. Εκείνοι που προέρχονται από τη Δυτική Όχθη αποτελούν  το δεύτερο, και οι συμπατριώτες μας από τη Λωρίδα της Γάζας είναι στο τρίτο. Εκτός αυτού, στις φυλακές στα νότια της χώρας, οι κρατούμενοι χωρίζονται ανάλογα με την πολιτική παράταξη στην οποία ανήκουν, και τα τέσσερα τελευταία χρόνια τούς έχουν απαγορεύσει κάθε επισκεπτήριο.

Για κάθε 40 κρατούμενους αναλογεί ένα καρπούζι μεσαίου μεγέθους . Όπως πάντα, υπάρχει ένα ειδικό προσωπικό ,που αποτελείται από φυλακισμένους ,το οποίο είναι επιφορτισμένο με τη διανομή τροφίμων. Αυτή τη φορά, το έργο τους ήταν ιδιαίτερα δύσκολο: Κάθε καρπούζι έπρεπε να κοπεί σε 40 ίσια μέρη! Στο τέλος, κάθε κρατούμενος έλαβε ένα κομμάτι καρπούζι σε σχήμα ισοσκελούς τριγώνου , του οποίου οι ίσες πλευρές ήταν κόκκινες και η βάση ήταν πράσινη. Η τελευταία -δηλαδή, η φλούδα-υπολογίστηκε στα 180 γραμμάρια των φρούτων μας την ημέρα.

Η εμπειρία με το καρπούζι μου θυμίζει το λαϊκό μύθο  του Αλή Μπαμπά και οι σαράντα κλέφτες.Η αντιστοιχία δεν είναι απλώς αριθμητική: στο μύθο οι 40 κλέφτες κλείστηκαν σε μια σπηλιά, η είσοδος της οποίας σφραγίστηκε με μαγικό τρόπο, για να αποφύγουν  τη δικαιοσύνη . Αντίθετα, στη ζωή μας υπάρχει μόνο ένας κλέφτης και ζει ελεύθερος. Ο δικός μας κλέφτης συνεχίζει να ληστεύει την ελευθερία, ένα έθνος και ένα λαό κλειδώνοντάς μας πίσω από τα κάγκελα. Αλλά όταν κοιτάμε μακρύτερα βλέπουμε ότι οι ορίζοντες του κλέφτη συνεχώς στενεύουν.

Τα εγκλήματα του κλέφτη μας μπορεί να αποκαλυφθούν μέσω της ρήξης. Δεν είμαστε απογοητευμένοι, γιατί  τα   επονομαζόμενα ‘’τμήματα’’, ‘’κομμάτια ’’ ή ‘’κόμματά ‘’ μας στις φυλακές έχουν  γεύση, γιατί τα ετοιμάζουμε εμείς οι ίδιοι. Επιπλέον δεν είμαστε ορφανοί , γιατί   έξω από τα τείχη της φυλακής είναι ο λαός μας, που αγωνίζεται για την ελευθερία. Μέχρι πότε; Μόνο εμείς, ως κρατούμενοι και ως  λαός , μπορούμε να απαντήσουμε σε αυτό το ερώτημα.
Publishe:  Talaxcala